Czego się uczymy…
PLAN PRACY DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZEJ DLA DZIECI NA MIESIĄC LISTOPAD
Ogólne cele dydaktyczno-wychowawcze:
Wdrażanie do ubierania się zgodnie z porą roku.
Rozwijane sprawności manualnej podczas przewlekania sznurówki przez dziurki koralików.
Kształtowanie umiejętności prawidłowego, samodzielnego nakładania papci i ubrań wierzchnich.
Zwracanie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym w związku ze zmianą pory roku.
Zapamiętanie cech typowych dla późnej jesieni: szarugi jesienne, słota.
Rozwijanie umiejętności klasyfikowania według dwóch cech, przeliczania oraz porządkowania zbiorów.
Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej sylabowej.
Kształtowanie umiejętności odczytywania instrukcji obrazkowej – kolejność czynności.
Kształcenie umiejętności uważnego słuchania utworów literackich.
Nauka piosenek i pląsów.
Wdrażanie do udziału w zabawach muzyczno-rytmicznych przy piosenkach znanych dzieciom.
Tematyka tygodnia 02 – 06 XI 2020r. PRZYGOTOWANIE DO ZIMY
„ W spiżarni”
Uważne słuchanie wiersza Marii Kownackiej.
W spiżarni na półkach
zapasów bez liku.
Są dżemy, kompoty,
złoty miód w słoiku.
I cebula w wiankach,
grzybki suszone.
Są główki kapusty,
ogórki kiszone.
A gdy będzie w zimie
tęgi mróz na dworze,
zapachnie nam lato
gdy słoik otworzę.
Rozmowa kierowana pytaniami na temat wiersza.
„Zajączki” Zabawa paluszkowa
Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)
Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie? (chowamy jeden palec)
Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)
Gdy się dwa schowają. Ile tu zostanie? ( chowamy dwa palce)
Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)
Gdy się trzy schowają ile tu zostanie? ( chowamy trzy palce)
Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)
Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie? (chowamy cztery palce)
Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)
Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie? ( zaciskamy dłoń)
Pięć zajączków małych już do mamy kica ( naśladujemy skoki)
Kocha je ogromnie mama zajęczyca (zaplata palce obu dłoni i lekko
kołysze splecionymi dłońmi).
„Gimnastyka buzi i języka”
Usprawnianie narządów mowy z wykorzystaniem wiersza Pyszna zupka G. Waśkiewicz.
Po ćwiczcie Państwo z dziećmi w domu – miłej zabawy życzę
Gotuję dziś pyszną zupę. (oblizujemy wargi, mając szeroko otwarte usta)
Do garnka włożę długą marchewkę, (wysuwamy na zewnątrz jamy ustnej wąski język)
Okrągły seler i wodę dodam. (nabieramy powietrza i krótko przytrzymujemy je w policzkach)
Nie pytaj, jak się ta zupka nazywa. Będzie przepyszna, aż jej jeść szkoda.
Mieszam składniki w obydwie strony. (wykonujemy wewnątrz jamy ustnej okrężne ruchy językiem w jedną i drugą stronę)
Zupa bulgocze, (szybko wypowiadamy „bul, bul, bul”)
a ja się śmieję, (mocno wyszczerzamy zaciśnięte zęby w szerokim uśmiechu)
bo już za chwilę, już za minutę (dwukrotnie klaskamy językiem)
Zupę na talerz sobie naleję. (przesuwamy językiem po górnej wardze, górnych zębach, podniebieniu w kierunku gardła)
Już łyżkę biorę. (unosimy boki i czubek języka)
Dmucham, bo parzy. (wciągamy powietrze nosem i długo wypuszczamy ustami)
Już pierwszą porcję (wysuwamy język jak najdalej z jamy do ust swych i z powrotem wsuwamy)
i nagle krztuszę się i parskam, (naśladujemy kaszel, krztuszenie się)
Z wrażenia na podłodze siadam. (dotykamy czubkiem języka dolnych zębów, mając szeroko otwarte usta)
„Brr! Fu! Okropne!” – to moje zdanie. (wykonujemy szybkie oddechy, mając język wysunięty na brodę i otwartą jamę ustną)
Nie wyszło mi to gotowanie!