Czego się uczymy…

PLAN PRACY DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZEJ DLA DZIECI NA MIESIĄC LISTOPAD

Ogólne cele dydaktyczno-wychowawcze:

Wdrażanie do ubierania się zgodnie z porą roku.

Rozwijane sprawności manualnej podczas przewlekania sznurówki przez dziurki koralików.

Kształtowanie umiejętności prawidłowego, samodzielnego nakładania papci i ubrań wierzchnich.

Zwracanie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym w związku ze zmianą pory roku.

Zapamiętanie cech typowych dla późnej jesieni: szarugi jesienne, słota.

Rozwijanie umiejętności klasyfikowania według dwóch cech, przeliczania oraz porządkowania zbiorów.

Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej sylabowej.

Kształtowanie umiejętności odczytywania instrukcji obrazkowej – kolejność czynności.

Kształcenie umiejętności uważnego słuchania utworów literackich.

Nauka piosenek i pląsów.

Wdrażanie do udziału w zabawach muzyczno-rytmicznych przy piosenkach znanych dzieciom.

Tematyka tygodnia 02 – 06 XI 2020r. PRZYGOTOWANIE DO ZIMY

„ W spiżarni”

Uważne słuchanie wiersza Marii Kownackiej.

W spiżarni na półkach

zapasów bez liku.

Są dżemy, kompoty,

złoty miód w słoiku.

I cebula w wiankach,

grzybki suszone.

Są główki kapusty,

ogórki kiszone.

A gdy będzie w zimie

tęgi mróz na dworze,

zapachnie nam lato

gdy słoik otworzę.

Rozmowa kierowana pytaniami na temat wiersza.

„Zajączki” Zabawa paluszkowa

Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)

Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie? (chowamy jeden palec)

Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)

Gdy się dwa schowają. Ile tu zostanie? ( chowamy dwa palce)

Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)

Gdy się trzy schowają ile tu zostanie? ( chowamy trzy palce)

Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)

Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie? (chowamy cztery palce)

Pięć zajączków małych kica na polanie ( pokazujemy całą dłoń)

Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie? ( zaciskamy dłoń)

Pięć zajączków małych już do mamy kica ( naśladujemy skoki)

Kocha je ogromnie mama zajęczyca (zaplata palce obu dłoni i lekko

kołysze splecionymi dłońmi).

„Gimnastyka buzi i języka”

Usprawnianie narządów mowy z wykorzystaniem wiersza Pyszna zupka G. Waśkiewicz.

Po ćwiczcie Państwo z dziećmi w domu – miłej zabawy życzę 

Gotuję dziś pyszną zupę. (oblizujemy wargi, mając szeroko otwarte usta)

Do garnka włożę długą marchewkę, (wysuwamy na zewnątrz jamy ustnej wąski język)

Okrągły seler i wodę dodam. (nabieramy powietrza i krótko przytrzymujemy je w policzkach)

Nie pytaj, jak się ta zupka nazywa. Będzie przepyszna, aż jej jeść szkoda.

Mieszam składniki w obydwie strony. (wykonujemy wewnątrz jamy ustnej okrężne ruchy językiem w jedną i drugą stronę)

Zupa bulgocze, (szybko wypowiadamy „bul, bul, bul”)

a ja się śmieję, (mocno wyszczerzamy zaciśnięte zęby w szerokim uśmiechu)

bo już za chwilę, już za minutę (dwukrotnie klaskamy językiem)

Zupę na talerz sobie naleję. (przesuwamy językiem po górnej wardze, górnych zębach, podniebieniu w kierunku gardła)

Już łyżkę biorę. (unosimy boki i czubek języka)

Dmucham, bo parzy. (wciągamy powietrze nosem i długo wypuszczamy ustami)

Już pierwszą porcję (wysuwamy język jak najdalej z jamy do ust swych i z powrotem wsuwamy)

i nagle krztuszę się i parskam, (naśladujemy kaszel, krztuszenie się)

Z wrażenia na podłodze siadam. (dotykamy czubkiem języka dolnych zębów, mając szeroko otwarte usta)

„Brr! Fu! Okropne!” – to moje zdanie. (wykonujemy szybkie oddechy, mając język wysunięty na brodę i otwartą jamę ustną)

Nie wyszło mi to gotowanie!